کوهستان شمالی (گیل مونت): نصب کارگاه بر روی دیواره اسب ریسه ماسال

۱۳۹۰ فروردین ۲۴, چهارشنبه

نصب کارگاه بر روی دیواره اسب ریسه ماسال

در هفته گذشته 90/1/19 آقای اکبر کفایتی به همراه نه نفر که ترکیبی از کوهنوردان رشت ,ماسال و بندر انزلی بودند برای نصب کارگاه به منطقه اسب ریسه ماسال رفتند.
این منطقه بسیار زیبا که در کنار ان رودخانه بسیار زیبایی جریان دارد مشرف است به یک دیواره چند تاقچه ای با وسعت حدود 400 متر و حد اکثر ارتفاع 90 متر. یکی از مسیر های این دیواره توسط آقای کفایتی انتخاب گردید وبه همراه سایر نفرات ضمن آموزس نحوه رل کوبی و نصب کارگاه اولین کارگاه نصب گردید. کارگاه دوم یک طول پائینتر توسط آقای کفایتی و دو تن از شاگردان کوبیده شد و کار گاه سوم نیز پس از هفت ساعت تعلیق در فضا با موفقیت نصب گردید.
در هفته آتی آقای کفایتی برای رول کوبی همین مسیر برنامه خواهند داشت.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)

پرده را برداریم
بگذاریم که احساس هوایی بخورد
بگذاریم بلوغ زیر هر بوته که می خواهد بیتوته کند
بگذاریم غریزه پی بازی برود
کفش ها رابکند و به دنبال فصول از سر گل ها بپرد
بگذاریم که تنهایی آواز بخواند
چیز بنویسد
به خیابان برود
ساده باشیم
ساده باشیم چه در باجه یک بانک چه در زیر درخت
کار مانیست شناسایی راز گل سرخ
کار ما شاید این است
که در افسون گل سرخ شناور باشیم
پشت دانایی اردو بزنیم
دست در جذبه یک برگ بشوییم و سر خوان برویم
صبح ها وقتی خورشید در می اید متولد بشویم
هیجان ها را پرواز دهیم
روی ادرک ‚ فضا ‚ رنگ صدا پنجره گل نم بزنیم
آسمان را بنشانیم میان دو هجای هستی
ریه را از ابدیت پر و خالی بکنیم
بار دانش را از دوش پرستو به زمین بگذاریم
نام را باز ستانیم از ابر
از چنار از پشه از تابستان
روی پای تر باران به بلندی محبت برویم
در به روی بشر و نور و گیاه و حشره باز کنیم
کار ما شاید این است
که میان گل نیلوفر و قرن
پی آواز حقیقت بدویم

نه سلامم نه علیکم

نه سپیدم نه سیاهم

نه چنانم که تو گویی

نه چنینم که تو خوانی

و نه آنگونه که گفتند و شنیدی

نه سمائم نه زمینم

نه به زنجیر کسی بسته‌ام و بردۀ دینم

نه سرابم

نه برای دل تنهایی تو جام شرابم

نه گرفتار و اسیرم

نه حقیرم

نه فرستادۀ پیرم

نه به هر خانقه و مسجد و میخانه فقیرم

نه جهنم نه بهشتم

چُنین است سرشتم

این سخن را من از امروز نه گفتم، نه نوشتم

بلکه از صبح ازل با قلم نور نوشتم ...

گر به این نقطه رسیدی

به تو سر بسته و در پرده بگویــم

تا کســی نشنـود این راز گهــربـار جـهان را

آنچـه گفتند و سُرودنـد تو آنـی

خودِ تو جان جهانی

گر نهانـی و عیانـی

تـو همانی که همه عمر بدنبال خودت نعره زنانی

تو ندانی که خود آن نقطۀ عشقی

تو خود اسرار نهانی

تو خود باغ بهشتی

تو بخود آمده از فلسفۀ چون و چرایی

به تو سوگند

که این راز شنیدی و نترسیدی و بیدار شدی در همه افلاک بزرگی

نه که جُزئی

نه که چون آب در اندام سَبوئی

تو خود اویی بخود آی

تا در خانه متروکۀ هرکس ننشـــینی و

بجز روشنــی شعشـعۀ پرتـو خود هیچ نبـینـی

و گلِ وصل بـچیـنی

صفحات

۱۳۹۰ فروردین ۲۴, چهارشنبه

نصب کارگاه بر روی دیواره اسب ریسه ماسال

هیچ نظری موجود نیست:

بايگانی وبلاگ

پست های پرطرفدار

کل نماهای صفحه